Voor de tweede keer, nu met andere ogen, lees ik het boek van Brené Brown “De moed van imperfectie”

Dit keer raakt de tekst mij in een diepere laag, omdat ik het niet alleen herken maar het ook begin te begrijpen. Ze geeft de volgende boodschap aan het begin van het boek:

“Op een liefdevolle manier je eigen verhaal onder ogen zien, is het moedigste wat je ooit zult doen.”

Ik begin nu steeds duidelijker verschillende gebeurtenissen onder ogen te zien en welke spoken zich door schaamte en angst stiekem zijn ontwikkeld. Een lange tijd gevoed met het geen waar ze zo van houden.. Waar ze van groeien.. Quote Brené Brown;

“Schaamte is dol op geheimhouding”

En geheimen, tromgeroffel… verrassing, die heb ik! Een van die geheimen heb ik gisteren opgeschreven en met mijn vriend besproken. Nu twijfel ik, zal ik het hier als tekst plaatsen? Onder het mom, het daarmee volledig onder ogen te zien, te accepteren? De geheimhouding eraf halen en daarmee het groeien van de spookjes te stoppen? Het risico van wat anderen daarvan vinden te nemen? En tegelijk iets wat mij sterk tegen houd; wil je je wel echt zo bloot geven op het internet? Is dat echt nodig?

Tja, daar denk ik nog even over na, dit is een proces van stapje voor stapje. Wordt vervolgt..

Toen ik het gisteren had ontdekt en daarna had uitgesproken voelde ik me een tijdje later een stuk beter. Absoluut door de compassievolle en waardevolle dingen die mijn vriend zei en ook omdat er ruimte ontstond om er zelf van een afstandje naar te kijken.

“Het beste wat je kunt doen wanneer je je schaamt is iets wat lijnrecht tegen je intuïtie indruist; moed tonen en met je verhaal naar buiten komen”

“Schaamte heeft er een hekel aan als je je verhaal aan iemand anders vertelt, schaamte heeft er een hekel aan om in woorden te worden gevangen en sterft een snelle dood als je er over praat”

Dus na dat ik het voor mijzelf had opgeschreven en besproken, heb ik even ervaren wat bovenstaande betekent. Voor het gemak en om ze te vangen in woorden, heb ik die schaamtegevoelens of “niet goed genoeg” gevoelens een naam gegeven, het zijn spoken.

Dus nu weet ik wat mij te doen staat, ik ga op spoken jacht.

Tuu tuuu teee duuuu Ghost Busters!

Dat zal niet makkelijk zijn, de spoken zijn heel goed in het vermommen en het aannemen van andere gedaanten, zich verstoppen en treiteren maar ik ben nu gewapend met nieuwe inzichten om ze op te sporen en bestrijden.

18 april 2015. Ik heb de moed gevonden het geheim te onthullen, lees hier verder.