Wat jammer dat je zelf niets bewust kan herinneringen uit je eigen baby tijd. Bij een pas geboren baby hangen de ouders  liefdevol over het kleine wonder heen en juichen bij alles wat ze voor het eerst mee maken. Bij de bevalling, wat een opluchting de baby huilt. Bij de eerste glimlach, het eerste woordje wat lijkt op mama of papa, de eerste stapjes ga zo maar door.

Op dit moment, in deze periode, bij het openbaar maken van enkele van mijn spoken en doorbreken van patronen, heb ik het gevoel,

de verwondering te ervaren,

zoals ik me kan inbeelden dat een baby deze zou kunnen ervaren.

Mijn huidige persoonlijke proces voelt nog zo pril en zo kwetsbaar, dat ik de grote onbegrensde trots en big smile van een peuter voelde toen er werd gejuicht bij mijn eerste stapje. Genieten van dat moment, geen zorgen maken over alles wat ik nog moet leren en hoe vaak ik nog zal vallen. Ik voelde mij dankbaar, hoopvol en verwonderd bij de reacties op dit blog.

Afgelopen week heb ik, een eerder ondenkbare, grote stap gemaakt. De meest betrokken en belangrijke personen in mijn omgeving heb ik uitgenodigd deze teksten te lezen. Rationeel gezien had ik niets anders verwacht dan steunende reacties. Maar de onzekere spoken; “wat zullen ze nu van mij vinden, stom waarschijnlijk..” waren veel herrie aan het maken.

Diep inhoudelijke reacties kreeg ik terug, geluiden van herkenning, van verbazing, van inspiratie en bemoedigende woorden zoals kracht en moed. Troostende woorden en openhartigheid over eigen ervaringen.

Ik ben niet alleen. Ik ben niet de enige. Ik ben niet gek.

Anderen nemen de moeite en tijd voor mij. Whowh. Daar kan ik over lezen, films over kijken, proberen dit goed te beschrijven, maar de ervaring heeft een impact die ik me nooit had kunnen bedenken.

De vele lieve mensen die hier aan hebben bijgedragen, hebben mij een heel mooi cadeau gegeven. Er zit gelijk een “doe niet zo sentimenteel” spookje op mijn schouder. Maar die krijgt lekker even geen aandacht. Jullie mogen weten welk mega positief effect jullie hebben veroorzaakt.

Heel erg bedankt.

Langzaam voel ik me sterker, dit mag er zijn, ik mag er zijn. Eventuele oordelende reacties kan ik vast al beter aan. Wetende dat de meest belangrijke mensen achter mij staan.

Klik hier om terug te gaan naar de startpagina, of blader voor meer blog’s in het menu.